Dokazano! Usamljenost je opasna po zdravlje!

Usamljeni ljudi su ne samo tužni, nego i u velikoj opasnosti. Usamljenost i društvena izolacija su naime u novom istraživanju američkih znanstvenika s Brigham Young University povezani s gotovo 50 posto većim rizikom za smrt. Novi nalazi su rezultat analize podataka prikupljenih za potrebe ranijih studija provedenih uz sudjelovanje oko 3,5 miliona odraslih osoba.

Procjenjuje se da samo u SAD hronična usamljenost pogađa 42 miliona ljudi. Uzrok tome je povećanje broja osoba koje žive same, bilo zbog smanjenja broja brakova ili smanjenja broja djece. Naučnici smatraju da savremenom svijetu zbog produženja životnog vijeka prijeti epidemija usamljenosti. A usamljenost ili jednostavno samački život, po njihovim istraživanjima, nose veći rizik od prerane smrti nego gojaznost ili pušenje kutije cigareta dnevno.

Američki naučnici kažu da ekstremna dugoročna usamljenost može povećati rizik od prerane smrti za 14%. Naučnici sa Univerziteta u Čikagu smatraju da bi usamljenost mogla biti gora po zdravlje od gojaznosti.
Fondacija za mentalno zdravlje Velike Britanije navodi da se oko 10% Britanaca često oseća usamljeno.

Kako usamljenost utiče na zdravlje?

Istraživači kažu da osećaj izolovanosti može da poremeti san, poveća krvni pritisak, poveća nivo hormona stresa, utiče na imuni sistem, poveća rizik od depresije i smanji osećaj blagostanja.
Psiholog profesor Džon Kakiopo predstavio je rezultate istraživanja Američkog udruženja za napredak nauke o socijalnim mrežama i starenju pod nazivom „Rewarding Social Connections Promote Successful Aging“.
Istraživački tim identifikovao je tri ključne karakteristike zdravih odnosa:
intimna povezanost (imate nekog u životu)
povezanosti u vezi (uzajamna povezanost licem u lice)
kolektivna povezanost (osećaj da ste deo grupe ili kolektiva izvan individualne egzistencije)
Stariji ljudi koji žive sami nisu usamljeni ako ostanu društveno angažovani i uživaju u društvu oko sebe.
Stariji ljudi koji izgube vid i sluh imaju dodatni rizik da postanu izolovani.

Izbegavanje samoće

Profesor Džon Džon Kakiopo ističe da se starijim ljudima može pomoći da izbegnu posledice usamljenosti kontaktom sa bivšim kolegama na poslu, prisustvovanjem porodičnim događajima, da bi se uverili da dele neke zajedničke trenutke sa porodicom i prijateljima.
Sve je više starije populacije (sve više je penzionera) i važno je razumeti uticaj usamljenosti na zdravlje. Ljudi moraju da razmišljaju o tome kako da se zaštite od usamljenosti, depresije, smanjenja subjektivnog blagostanja i osećaja da su stari.

Reakcije

Profesor Džon Kakiopo napominje da su pomenuti rezultati „apsolutno u skladu“ sa slikom koja se može videti u Velikoj Britaniji (veliki broj starih usamljenih ljudi).
Džek Nil-Hal, menadžer za kampanje i komunikacije, komentarisao je: „Nama je već duže vreme poznato da uticaj usamljenosti na psihičko i fizičko zdravlje može biti veoma jak. To je povezano sa ranim početkom invalidnosti, opadanjem kognitivnih funkcija i sa kardiovaskularnim bolestima“.
On smatra da rizike od usamljenosti treba uporediti sa rizicima od gojaznosti.
Negativne posledice gojaznosti po zdravlje dobro su poznate u kolektivnoj svesti Britanaca jer se o tome vode stalne kampanje.
Za usamljenost se zna da je problem, ali malo ljudi je svesno da je to ozbiljan zdravstveni problem.
Stručnjaci se slažu da ohrabruje to što počinje da se menja mišljenje o uticaju usamljenosti na zdravlje i što se ovo pitanje sve ozbiljnije razmatra.

 

Izvor: zdravlje.avaz.ba